1976r - grupa studentów pod budynkiem Medycznego Studium Zawodowego przy ul Przebieg (tzw "czerwoniak" bądź "dom szwedzki" - przedwojenna willa szwedzkiego konsula Lange)

zdjęcie udostępnił Batek Biedrzycki





Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-05-08 13:43 przez pionek AGORY.

"To był maj
Pachniała Saska Kępa
Szalonym zielonym bzem
To był maj
Gotowa była ta sukienka
... I noc się stawała dniem
Już zapisani byliśmy w urzędzie
Białe koszule na sznurze schły..."

akurat to nie Saska Kępa a Skolimów.
Młoda para przed ówczesnym Urzędem Stanu Cywilnego w 1977r
(zdjęcie udostępnił Bartek Biedrzycki)



kto pamięta w jakiej willi i przy jakiej ulicy w Skolimowie był ówczesny USC?



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-05-10 12:56 przez pionek AGORY.

obecne przedszkole ul Oborska i wiem kto jest na zdjęciu .



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-05-10 14:27 przez diabeł.

To nie jest ,,czerwoniak" (dom szwedzki) tylko budynek obok ,,Biały Dom"

Ślubów udzielała pani, którą czasem spotykam na targu. Budynek, o kt. pisze Diabeł sporo się zmienił. Później USC zdaje się był w Białej Dalii, a gdzie teraz udzielają ślubu - nie mam pojęcia.

Biały Dom nie miał adresu ul. Przebieg 2.

---

Wszystkie wypowiedzi na licencji CC-BY-ND.

Budynek przedstawiony na zdjęciu to jest na pewno ,,Biały Dom", a adres Przebieg 2 to faktycznie Medyczne Studium .

Maniu, ślubów teraz udzielają w budynku gdzie jest biblioteka i straż pożarna, w Jeziornie.

I faktycznie miałem problem z tym zdjęciem studium medycznego - kraty w oknach takie PRLowskie a nie te piękne które były w czerwoniaku. I drzwi też inne... Bartku, może to był jednak Biały Dom... a studium z tego co pamiętam chyba mieściło się w obu budynkach?

Rok 1976/77 (szkolny) był ostatnim w którym Med.S.Z. mieściło tylko w Białym Domu adres Przebieg 2,z początkiem 1977/78,zostało przeniesione do Skolimowa.

dwa piękne zdjęcia z 1952 które zamieściła wczoraj na facebooku Małgorzata Szturomska

Krysia Szpernol z kolezankami z pracy. Jeziorna 1952. Księgowość i finanse )) foto:m.szturomska



Krysia Szpernol z kolezankami z pracy. Jeziorna 1952. Księgowość i finanse )) foto:m.szturomska



napisałem przy tych zdjęciach że widać na nich nowy (wówczas) most przez Jeziorkę, na co w odpowiedzi Kumos wrzucił taką oto pieczątkę z 1948r

Piękne zdjęcia o komitecie już nie wspominając

kolejne zdjęcie zamieszczone przez Małgorzatę Szturomską
i jej opis do zdjęcia:

1955 -Zdjęcie zrobione na łące miedzy Grapą a Mirkowem, w tle kominy fabryki. Mieszkanki Konstancina Alicja i Rena z dziećmi.

zbliża się koniec roku szkolnego. Dla jednych szkoła to przykry obowiązek, dla innych miłe wspomnienie... to może powspominajmy. Tak oto wyglądała szkoła w Jeziornie (na tzw "Argentynie") ok 1935 roku, gdy jeszcze sporą część uczniów stanowili mieszkający w Jeziornie Żydzi...



a oto fragment wspomnienia jednego z dawnych uczniów tej szkoły - Sama Freimana (chodził do niej mniej więcej w czasie wykonania tego zdjęcia): ?Moje pierwsze wspomnienia związane są ze szkołą kiedy to zacząłem naukę w pierwszej klasie. W klasie było 35 dzieci w tym 8 Żydów. Wstawaliśmy o siódmej, żeby pójść do szkoły. Poranne lekcje zaczynały się wspólną modlitwą katolików, w której my nie uczestniczyliśmy. Uczyliśmy się polskiego, matematyki i muzyki ? lubiłem matematykę i zabawy na szkolnym boisku. Lekcje odbywały się na piętrze i po lekcjach pędem zbiegaliśmy po schodach. Jeden z chłopców zjeżdżał po poręczy, spadł, rozpłatał głowę na pół, chłopiec umarł. Kiedy odwiedziłem niedawno swoją szkołę przypomniałem sobie jak kierownik szkoły wkręcał w poręcz śruby [żeby uniemożliwić zjeżdżanie po poręczy]. Pamiętam gry w piłkę nożną i ręczną. Zimą chodziliśmy na ślizgawkę. Chodziliśmy też do lasu na sanki. Po południu żydowscy chłopcy chodzili do chederu. Uczyliśmy się Chumash i Rashi. Paliliśmy ogniska, w których piekliśmy śledzie i kartofle?? (calość dostępna w ŻIHu)



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-06-04 10:37 przez pionek AGORY.

?Takim oto rzadko notowanym sukcesem szczyci się MKOW-Skolimów-Konstancin we współzawodnictwie sfosowskim, realizując 30 października 1955 zeszłoroczny plan 218 proc., z czego przypada aż 135proc. na dochody z imprez propagandowych, co jest bezsprzecznym dowodem wysokiej operatywności jego aktywu. Wzrastające z roku na rok osiągnięcia komitetu skolimowskiego ? to wynik powszechności świadczeń, dob...rej propagandy, różnorodności organizowanych imprez. Na podkreślenie zasługuje rzetelny wkład pracy całego aktywu, z sekretarzem MKOW Jadwigą Pate ? na czele?

tak w 1955 rozpisywała się ówcesna prasa o sukcesie konstancińsko-skolimowskiego MKOW działającego w ramach Społecznego Funduszu Odbudowy Stolicy (SFOS). Jak widać mamy niemały udział w odbudowie Warszawy

Ja przeczytałem książkę p. Krasuskiej i jestem zainteresowany wielkością obszaru parafii cieciszewskiej. Podobno sięgała pod Uwieliny. Szukam połączenia Właścicieli dworu w Uwielinach m.in. Marcina Bonieckiego potomka rodu szlacheckiego z Bonieckimi którzy pojawiają się w Opaczy k/Konstancina. Pod koniec XVII wieku synowie nomen omen Marcina Bonieckiego wzięli ślub w Opaczy, w Kopytach i jeszcze gdzieś blisko. Dopiero od połowy XVIII wieku prowadzone były dokładniejsze wpisy. Byłaby to lekka sensacja jeśli ten Marcin byłby tym, o którym mowa była w "Herbiarzu" Adama Bonieckiego z XIX wieku. Pisal on ze potomstwo Marcina z Uwielina jest nieznane. Chronologicznie by pasowalo. Rodzina Bonieckich w XVI wieku dostała dożywotnio wójtostwo w Piasecznie od Zygmunta Augusta koncząc na potomstwie. Po ostatnim Bonieckim wójcie Piaseczna wojtem został członek rodziny Oborskich. Bonieccy również wstępowali w związki małżeńskie z Oborskimi i Opaczewskimi i Skolimowskimi. Szukam kolejnych puzzli do ukladanki

To nie tak. W Uwielinach rzeczywiście znajdowały się działy kościoła w Cieciszewie/Slomczynie, ale były to wyłącznie związki kościoła i proboszczów, a nie związki dóbr. To jest akurat dość dobrze udokumentowane, zachowało się sporo dokumentów. O działy te toczył się proces w wieku XVIII. Parafia byla jedną z największych jako stara rodowa parafia średniowieczna, bo sięgała aż do Łubny. Uwielin w niej nie było.
Co do ślubów to Bonieckich są w Opaczy już dużo wcześniej jako chłopska rodzina zamieszkała co najmniej od początku XVII wieku. Śluby odbywają się nie w Opaczy czy Kopytach, a w kościele Cieciszewie. W 1663 Anna Boniecka córka Marcina Bonieckiego wzięła ślub z Maciejem Chłopkiem. W tym samym roku Andrzej Boniecki poślubił Jadwigę Szalerówną. Rodzina była dość duża i w Opaczy zamieszkała od lat, bo księga notuje też Agnieszkę i Pawła, którzy biorą kolejne śluby i mają już dorosłe dzieci - są więc potomkami Marcina, który mieszkał tu już w pierwszej połowie XVII wieku. Michał w XVIII wieku przenosi się do Łęgu. Pod koniec XVIII wieku nazwiska brak w inwentarzach dóbr Oborskich, nie pojawiło się także ani razu wśród nazwisk zamieszkałej tu szlachty.
Daleki byłbym więc od wiązania tych Bonieckich z Uwielinami, bo na razie mamy tylko zbieżność imienia Marcina Bonieckiego zamieszkującego Opacz z potomkiem dworu. Rodzina wiązała się z chłopami, a także przy żadnym z nich nie wpisano "urodzony w niesławie" lub podobnego zwrotu występującego w takim przypadku. Tu jest dużo takich nazwisk typu Trepka, czy Opaliński, które niewiele mają wspólnego z rodami. Co do wstępowania w związki - nie ci Opaczewscy. Nasza Opacz nie ma nic wspólnego z tamtą rodziną.
Ale proszę o kontakt na priv albo przez FB - podeślę w przyszłym tygodniu małe drzewko tutejszych Bonieckich.

wakacje już trwają, zobaczmy gdzie można było wypocząć w Konstancinie... reklama z 1938 roku pochodząca z informatora o uzdrowiskach, letniskach i osiedlach podstołecznych.

Pensjonat Leliwa
"Bieżąca woda gorąca i zimna we wszystkich pokojach!"

upał daje się we znaki, chciałoby się nad wodę...

Plaża w międzywalu w Piaskach, lata 60-te

(ze zbiorów K.Kowalik)

Zebrane zdjęcia kolejki wilanowskiej z różnych źródeł - wyszło 75. Z podpisami. Choć to facebook to nie trzeba się logować (Maniu zawsze możesz obejrzeć)
Kolejka wilanowska

w ramach szykowanego przeze mnie artykułu o ogrodzeniach w K-J mała ciekawostka - tak wyglądała aleja Sienkiewicza w 1902 roku. Z lewej strony widoczna brama do parku (tak tak, początkowo park był ogrodzony!), kawałek dalej rzeczka, następnie przebudowana obecnie willa Wesoła (róg Sienkiewicza i obecnie Piłsudskiego), a daleko w tle wieża ciśnień.

A może wrócić do pomysłu ogrodzenia parku i zamykania go na noc? co wy na to?