Wysłane przez:
Tomasz Zymer
(---.mazowieckiesieci.pl)
Zmiana pisowni jest wynikiem najnowszych naukowych badań etymologicznych i etnograficznych, a nie - błędu ortograficznego: [
www.facebook.com] (patrz szczególnie - wpis z 11 marca. Pisownia została zmieniona we wszystkich ważniejszych źródłach internetowych. To KDK nie śledzi uważnie postępu badań nad tym regionem.
Przy okazji tematu Olędrów i Łurzyca: podczas rajdu rowerowego śladami Olędrów w dniu 27 kwietnia ustaliliśmy bez wątpienia z dziećmi z No Bell Montessori, że grób naprzeciw wejścia na cmentarz w Kępie Okrzewskiej należy do rodziny Boraunów:
"Artur Boraun
[...] 1911 - 16 VI 192[...]
Zniszczona celowo uderzeniami siekiery tablica po prawej stronie zawierała prawdopodobnie imię Friedricha Augusta Borauna, członka NSDAP i organizatora zasadzek na oddziały podziemne, zbrodniarza wojennego zabitego wraz z krewnymi przez żołnierzy Oddziału Specjalnego "Osjan" podczas Akcji Wilanów w Kępie Latoszkowej we wrześniu 1943, kiedy to spalono cztery gospodarstwa członków "oddziału" Borauna. Groby obok należą natomiast do niezwykle przychylnej Polakom rodziny Witzke (zwanej przez miejscowych 'Wickie'), dzięki wsparciu której część mieszkańców Obórek i Ciszycy przetrwała wojnę. Tak oto największy wróg i przyjaciel leżą tuż obok siebie w tej samej zapomnianej ziemi:
"I lingered round them, under that benign sky; watched the moths fluttering among the heath, and hare-bells; listened to the soft wind breathing through the grass; and wondered how any one could ever imagine unquiet slumbers for the sleepers in that quiet earth."
Zostałem tam dłużej między nimi, pod przychylnym niebem. Patrzyłem na ćmy krążące wśród wrzosów i dzwonków leśnych, słuchałem miękkiego poszumu wiatru wśród traw i myślałem, jak ktokolwiek mógł sobie wyobrazić, że ludzie śpiący w tej spokojnej ziemi mogliby śnić niespokojne sny.
(Emily Bronte,
Wichrowe Wzgórza)
A oto słowa Psalmu 90, które umieszczono na grobie 10-letniej Wilhelminy Weiss w Kępie Zawadowskiej:
Du laessest sie dahin
Fahren wie einen Strom
Und sind wie ein Schlaf
Gleich wie ein Gras das
Doch bald welk wird
Wg Biblii Gdańskiej:
Powodzią porywasz ich; są jako sen i jako trawa, która z poranku rośnie.
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona i usycha.
Może te dwa cytaty posłużą jako motto tegorocznym obchodom święta Łurzyca.
Zmieniany 3 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-05-11 22:38 przez Tomasz Zymer.